पावसातलं प्रेम

पावसातलं प्रेम


पावसाचं अन प्रेमाचं
नातं खूपच जुनं
पावसाच्या साथीने
जुळतात अनेक मनं
      आभाळ दाटून आलं की
      त्याच अन तिचं बोलणं थांबत
      शब्द जातात हरवून
      माहोल जवळ घे सांगतं
बाहेर सुटलेल्या वाऱ्यासंगे
नजरेची खुणवाखुणाव होते
टपोऱ्या थेंबासोबत त्याचे
तिला न्याहाळणे होते
       पावसाचा वाढतो जोर
        हवेत सुटतो गारवा
       दोघातील कोंडी फुटून
        मागे सारतो दुरावा
विजांच्या कडकडाटात
दाटून गेलेला अंधार
त्याच्या घट्ट मिठीत
तिला मिळतो आधार
       पावसाचा वेग कधी
       जास्त कधी कमी
       केसात रुळलेल्या हाताची
       जाणवते तिला नमी
संततधार पाऊस
मातीला सुटलेला वास
घट्ट बाहुपाशातला तिचा
लयाला गेलेला श्वास
       कोसळणाऱ्या धारांचा
       आवाज पडतो कानी
       भावनांना येत उधान
       चालतो जागर प्रेमाचा मनी
ओघळणाऱ्या पावसाचा
गंध पसरतो चोहीकडे
धुंद तो बेधुंद ती अन
मिलनाची आग दोन्हीकडे
        पावसाच्या साथीने पाहतो
        तिच्या मादक डोळ्यात
        भारावलेल्या सौदंर्याने
         बुडून जातो मिलनात
 अंगावरती सरी झेलून
दोघेही चिंब ओले
भर पावसात दोघांचे
तन मन डोले
       सरींना अंगावर झेलताना
       दोघांनाही पडलाय विसर
       शरीर अन मनावर
       झालाय प्रेमाचा असर